Ev Faresi olarak da bilinen Fındık Faresi (Muscardinus avellanarius), Gliridae familyasından en küçük memelilerden türlerinden biridir.Boyları ortama 7,6 cm. ile 10 cm. arasında değişmektedir.Hepçil olarak Fındık Fareleri eve girdikleri anda insanın yediği (Bitkisel ve Hayvansal) her besine ortak olabilmektedir.Evde bulunmasının tek avantajı küçük haşereleri avlayarak yemesi ve evde kendinden başka haşere barındırmamasıdır.Küçük frekanstaki sesleri rahatlıkla duyabilen Fındık (Ev) Fareleri, çok ta meraklıdırlar.Gördükleri herşeyi incelerler ve ayrıca kemirerek farkında olmadan eşyalara da zarar verirler.

Hepçil olan Lağım Faresi (Rattus norvegicus) fare türlerinin içinde en dikkat edilmesi gereken çok tehlikeli bir hayvandır.Lağımlarda yuvalanan bu kemirgenler ağırlıkları 500 gram civarında olmalarına rağmen kaburgalarının arasındaki boşlukların daralması sayesinde özellikle tuvalet deliklerinden evlere girip, bulduklarını talan eden Lağım Faresi (Sıçan), insan ve hayvanlara saldırmaktan çekinmez.Özellikle bebeklerin el ayak parmaklarını kolaylıkla kemirebilen bu canlıların aç kaldıklarında kedi ve köpeklere bile saldırdıkları görülmektedir.Bunun dışında lağım sularıyla iç içe olan bu canlılar çeşitli hastalıklarıda kendileriyle beraber gittikleri yerlere taşımaktadırlar.Suyun altında 3-4 dakika kadar kalabilen Lağım Faresi (Sıçan) ile bireysel mücadele gerçekten çok zordur.

Kanser'e karşı dirençli nadir canlılardan olan Çıplak kör fare (Heterocephalus glaber), genellikle Doğu Afrika'nın kurak bölgelerinde yaşar.Gövdesi silindir şeklinde olup, diğer fare türlerinden farklı olarak gözleri derisinin altına çekili durumda olup ve kuyruğu da yoktur.Bu tür de Tarla Faresi gibi ekinleri sevmektedir ve yuvalarını toprak diplerine yaparlar.Neredeyse tamamen kor oldukları için gün ışığından hoşlanmayan Kör Fare genelde geceleri aktif yaşamaktadır.Koloni halinde yaşayan Kör Farelerin koloni yaşamı arılarla benzerlik göstermektedir.Ön dişlerini birbirinden bağımsız hareket ettirebilen bu canlı çok hızlı kemirebilme özelliğine sahiptir.Suya ihtiyaç duymayan bu canlılar ekinlerin ve lifli bitkilerin kökleriyle beslenmektedir.Bu da bulundukları ekin arazisinin verim oranını oldukça düşürebilmektedir.30 yıla yakın ömürleri, 18 dakika kadar nefeslerini tutabilmeleri, acı ve ağrıya olan duyarsızlıklarının yanı sıra genlerinde bulunan p16 ile kansere geçit vermemeleri nedeniyle bilim açısından önemli bir canlı olduğu farkedilmiştir.

Amerika ve Meksika topraklarında yaşayan Çekirge Faresi (Onychomys) zehire karşı bağışıklığı ve kurt gibi uluması sayesinde bilim insanlarının ilgi odağı haline gelmiş kemirgenlerdendir.Oldukça zeki olan Çekirge Faresi adından da anlaşılacağı üzere çekirge, böcekler ve diğer eklembacaklılarla beslenmektedir.Ortalama 22-30 gram ağırlığında, 9-10 cm. uzunluğunda olan bu cesur kemirgen Kuzey Amerika'da yaşayan tek etçil kemirgen ünvanını hala korumaktadır.Sonoran Çölü'nde geceleri avlanan Çekirge Faresi (Uluyan Fare), zehirleriyle ün salmış tarantula, akrep, çiyan gibi ölümcül hayvanları zekice atakları sayesinde kolayca öldürüp yiyebilmektedir.Uluyan Fare'nin bu davranışı (Uluması) ise hala bilim adamları tarafından çözülebilmiş değildir.

Bandikut faresi (Bandicota indica), Uzak Doğu'da Bangladeş, Çin, Hindistan, Endonezya, Laos, Malezya, Myanmar, Nepal, Sri Lanka, Tayvan, Tayland ve Vietnam'da yaşayan, Rodentia (kemiriciler) takımının Muridae familyasından iri, koyu renkli, kazıcı iki kemirgen türünün ortak adıdır.Soyu sürekli artan Bandikut faresi'nin ağırlığı 500 gr. - 1,4 kg. arası değişirken, uzunluğu (kuyruğu hariç) 30 cm'ye kadar çıkabilmektedir.Kısa kuyruklu bandikut faresi (Nesokia indica) Asya’nın güney batısında yaşar.Her iki türün de geniş sağlam pençe ve dişlere sahip olduklarından ekinler, kümes hayvanları ve tohumlara zarar verdiği bilinmektedir.Bandikut fareleri halk arasında (çıkarttıkları sesler domuz homurtusuna benzediğinden dolayı) Domuz Fareler olarak ta bilinmektedirler.

Orman Faresi, Rodentia (kemiriciler) takımının Muridae familyasının Apodemus cinsini oluşturan yedi fare türünün ortak adıdır.Avrasya kıtasını mesken edinmiş Orman Faresi'nin Türkiye'de yaşayan en yaygın olan türü Apodemus sylvaticus türüdür.Orman, çayır ve tarım alanları gibi yeşillik alanlarda yaşamlarını sürdüren Orman Faresi'nin ortalama uzunluğu (kuyruğu hariç) 6-12 cm. arasında değişkenlik göstermektedir.Orman Faresi'nin çölde ve dağda yaşayan türleri su ihtiyacını kök yumrulardan ve kaktüslerden elde ederler.Başta tohumlar olmak üzere tomurcuk ve kök gibi çeşitli bitkisel besinleri, solucan, böcek ve salyangoz gibi omurgasızları yer, tohumları yeraltındaki yuvalarında biriktirirler.Boynunun altındaki sarı benekle tanınan (Apodemus flavicollis), başının tepesinden kuyruk sokumuna uzanan kara bir çizgiyle ayırt edilen (Apodemus agrarius), küçük bir kemeyi andıran boz renkli (Apodemus mystacinus), ülkemizde görülen diğer türleridir.

Hamster (Mesocricetus auratus), cricetidae familyasına ait bir kemirden türüdür.Anavatanı Suriye olduğu düşünülen bu sevimli hayvanın Almanya kökenli olduğuda rivayetler arasındadır.Hamster (Heybeli Sıçan) evcilliği ile bilinir ve kuyrukları kütük şeklindedir.Cüce rus(Gonzales), Roborovski ve Suriye türleri bilinen Hamster türleridir.Farelerden farklı olarak keseleri bulunur ve yiyeceklerini keselerinde saklayıp, sincaplar gibi yuvalarında depolarlar.Soğuk iklime dayanıksız olan bu canlılar sıcak ortamlarda yaşamayı severler ve beslenme kültürleri meyve ve sebzelerdir.Araştırmalara göre kediler gibi dillerindeki antiseptik madde ile kendilerini sürekli temizledikleri ve herhangi bir hastalık taşımadıkları gözlemlenmiştir.

Yediuyuklayangiller (Gliridae), ülkemizde bir çok türü bulunan, nesli tükenmekte olan küçük fare türlerini içeren bir kemiriciler familyasıdır.Familya, farklı taksonomistlerce Myoxidae ya da Muscardinidae olarak da isimlendirilir.Yediuyuklayangiller halk arasında Ağaç Yediuyuru veya Yediuyur Faresi olarak ta bilinir.Kürkü değerli olan Yediuyuklayangiller cüsse olarak en iri fındık faresidir.Avrupa yediuyuklayanı, yediuyuklayanların en irisidir, kuyruğu ile birlikte boyu 30 cm'yi, ağırlığı 150-200 gramı bulabilmektedir.Ülkemizde ise Glis glis, Dryomys laniger ve Dryomys nitedula yaygın görülen türleridir.Yediuyuklayangiller , yiyecek, kürk ve ilaç olarak kullanmak üzere 13. yüzyıldan beri avlanmakta ya da yetiştirilmektedir.Yediuyuklayangiller sincabı andırır ve yer altında değil sadece ağaç ve kaya oyuklarında yaşayan zararsız bir canlıdır.Genelde ağaçlarda yaşayan Yediuyuklayangiller, 7 ay kış uykusunda kaldıklarından dolayı bu ismi almışlardır.